Biyoelektrik İmpedans Analizine Karşı Deri Kıvrım Kalınlığı Ölçümü: Yetişkinlerde Vücut Yağının Tahmini

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorKaner, Gülşah
dc.contributor.authorPekcan, Gülden
dc.contributor.authorPamuk, Gülseren
dc.contributor.authorPamuk, Barış Ö.
dc.date.accessioned2025-02-24T16:29:01Z
dc.date.available2025-02-24T16:29:01Z
dc.date.issued2015
dc.departmentFakülteler, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Beslenme ve Diyetetik Bölümü
dc.description.abstractAmaç: Şişmanlık önemli bir halk sağlığı sorunudur ve dünya üzerinde görülme sıklığı giderek artmaktadır. Epidemiyolojik araştırmalarda, biyoelektrik impedans analizi (BİA) ile vücut yağının belirlenmesi pratik bir uygulamadır. Deri kıvrım kalınlığı ölçümü de vücut bileşiminin değerlendirilmesinde kullanılabilecek basit ve kolay bir araçtır. Bu çalışmanın amacı, deri kıvrım kalınlığı (triseps, biseps, supskapular ve suprailiak) ve BİA ölçümü kullanılarak 20-49 yaş arası kadınlarda vücut yağının belirlenmesi ve iki yöntem arasındaki korelasyonun saptanmasıdır. Bireyler ve Yöntem: Vücut ağırlığına göre normal (BKİ: 18.5-24.9 kg/m2, n=170, %27.4), hafif şişman (BKİ: 25.0-29.9 kg/m2, n=179, %28.9) ve şişman (BKİ: ?30 kg/m2, n=270, %43.6) olan toplam 619 kadın araştırma kapsamına katılmıştır. Araştırmada, triseps, biseps, supskapular ve suprailiak deri kıvrım kalınlıkları ölçülmüştür. Dört deri kıvrım kalınlığı kullanılarak vücut yağ yüzdesi hesaplanmıştır. Tüm çözümlemeler SPSS 15.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. p<0.05 için farklılık istatistiksel açıdan anlamlı kabul edilmiştir. Bulgular: Deri kıvrım kalınlığı kullanıldığında şişman kadınlarda vücut yağ yüzdesinin %42.0±2.9, hafif şişman kadınlarda %36.5±3.2, normal vücut ağırlığındaki kadınlarda ise %30.1±3.7 olduğu saptanmıştır. BİA yöntemi kullanılarak şişman, hafif şişman ve normal vücut ağırlığındaki kadınların vücut yağ yüzdeleri ise sırasıyla %41.2±4.2, %33.5±3.6, %26.4±4.4 olarak belirlenmiştir. İki farklı yöntemle hesaplanan yağ yüzdelerinin sonuçlarının tutarlılığını incelemek içinSınıf içi Güvenirlik Katsayısı kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, deri kıvrım kalınlığı ölçümü ve BİA ölçümünden elde edilen yağ yüzdeleri arasında kuvvetli, pozitif doğrusal korelasyon saptanmıştır (r=0.929, p<0.001). Sonuç: Vücut yağının saptanmasında BİA ve deri kıvrım kalınlığı ölçümü kullanışlı yöntemlerdir ve birbiri yerine kullanılabilir.
dc.identifier.endpage118
dc.identifier.issn1300-3089
dc.identifier.issue2
dc.identifier.startpage111
dc.identifier.trdizinid191734
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.14440/540
dc.identifier.volume43
dc.indekslendigikaynakTR-Dizin
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofBeslenme ve Diyet Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_TR-Dizin_20250201
dc.subjectBeslenme ve Diyetetik
dc.subjectGenel ve Dahili Tıp
dc.titleBiyoelektrik İmpedans Analizine Karşı Deri Kıvrım Kalınlığı Ölçümü: Yetişkinlerde Vücut Yağının Tahmini
dc.typeArticle

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu
Sağlık Bilimleri Fakültesi Koleksiyonu