Kuru göz sendromunda akdeniz diyet uyumu ve diyet kalitesinin belirlenmesi
[ X ]
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Nuh Naci Yazgan Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Beslenme ve beslenme durumu oküler yüzey fonksiyonu üzerinde önemli etkiler oluşturmaktadır. Akdeniz diyetinin antioksidan ve antiinflamatuar bir etkiye sahip olmasından kaynaklı olarak Kuru Göz Sendromun (KGS)'da var olan inflamatuar hasarın giderilmesinde önemli bir rol oynayabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı KGS olanlarda beslenme durumu ve Akdeniz diyet uyumunun değerlendirilmesi ve antropometrik ölçümler ile olan ilişkisinin saptanmasıdır. Araştırmaya Kayseri Şehir Hastanesi Göz Polikliniğine başvuran 41 yetişkin katılmıştır. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri, besin tüketim durumları, antropometrik ölçümleri araştırmacı tarafından yüz yüze görüşme ile kaydedilmiştir. Katılımcıların günlük enerji ve besin öğeleri alımları hesaplanmış, Akdeniz Diyeti Uyum Ölçeği (MEDAS) uygulanmıştır. Katılımcıların 34'ü kadın, 7'si erkek olmak üzere toplamda 41 katılımcının her iki gözü hekim tarafından uygulanan göz kuruluğu testleriyle değerlendirilmiştir. Bu testler; Göz Yaşı Kırılma Zamanı (TBUT), Göziçi Basıncı, Ön ve Arka Segment Muayenesi, Schirmer Testi ve Oküler Yüzey Hastalık İndeksi (OSDİ) şeklindedir. Katılımcıların yaş ortalaması 51,46±14,48 yıldır. Katılımcıların ortalama BKİ değerleri 28,9±5,88 kg/m2 ve BKİ sınıflandırmasına göre, %31,7 (n=13)'si normal; %34,1 (n=14)'i hafif şişman ve %34,1 (n=14)'i obezdir. Katılımcıların MEDAS puanı ortalaması 6,98±1,62 olarak bulunmuştur. MEDAS uyumu zayıf olan ve MEDAS uyumu sıkı olanlar arasında TBUT, Göziçi Basıncı, Ön ve Arka segment muayenesi, Schirmer Testi ve OSDİ parametreleri açısından anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Enerji ve göziçi basıncı arasındaki ilişkisinin negatif ve zayıf düzeyde ilişkili olduğu bulunmuştur (p<0.05). Schirmer testi sonuçları ve karbonhidrat alım yüzdesi arasında negatif ve orta düzeyde ilişki (p<0,05) bulunurken, yağ alım yüzdesi arasında pozitif ve zayıf istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmuştur (p<0.05). Sonuç olarak Akdeniz diyeti uyum skoru ve KGS parametreleri arasında anlamlı değişiklikler bulunamamıştır. Literatürde KGS'lu hastalarda genelde müdahale çalışmaları yapılmış olup, bizim araştırmamz Akdeniz diyeti uyumu ile KGS skorlarını değerlendiren ilk çalışma olarak literatüre katkı sağlamaktadır.
Nutrition and nutritional status significantly impact ocular surface function. The Mediterranean diet's antioxidant and anti-inflammatory properties suggest it may play a crucial role in mitigating the inflammatory damage associated with Dry Eye Syndrome (DES). This study aims to assess the nutritional status and Mediterranean diet adherence among individuals with DES and to explore its correlation with anthropometric measurements. The research included 41 adults attending the Eye Clinic at Kayseri City Hospital. Sociodemographic characteristics, dietary intake, and anthropometric measurements of the participants were documented through face-to-face interviews by the researcher. Participants' daily energy and nutrient intake were calculated, and the Mediterranean Diet Adherence Scale (MEDAS) was administered. Both eyes of the 41 participants, including 34 women and 7 men, were evaluated using dry eye tests performed by a physician. These tests included Tear Break-Up Time (TBUT), Intraocular Pressure, Anterior and Posterior Segment Examination, Schirmer's Test, and Ocular Surface Disease Index (OSDI). The average age of the participants was 51.46±14.48 years. The average Body Mass Index (BMI) of the participants was 28.9±5.88 kg/m2, with 31.7% (n=13) classified as normal, 34.1% (n=14) as overweight, and 34.1% (n=14) as obese. The average MEDAS score was 6.98±1.62. No significant differences were found between participants with low and high MEDAS adherence in TBUT, Intraocular Pressure, Anterior and Posterior segment examinations, Schirmer's Test, and OSDI parameters (p>0.05). A negative and weak correlation was found between energy intake and intraocular pressure (p<0.05). A negative and moderate correlation was found between Schirmer test results and carbohydrate intake percentage (p<0.05), while a positive and weak statistically significant correlation was found with fat intake percentage (p<0.05). In conclusion, no significant changes were found between the Mediterranean diet adherence score and DES parameters. Although intervention studies are generally conducted in patients with DES, our research contributes to the literature as the first study evaluating the correlation between Mediterranean diet adherence and DES scores.
Nutrition and nutritional status significantly impact ocular surface function. The Mediterranean diet's antioxidant and anti-inflammatory properties suggest it may play a crucial role in mitigating the inflammatory damage associated with Dry Eye Syndrome (DES). This study aims to assess the nutritional status and Mediterranean diet adherence among individuals with DES and to explore its correlation with anthropometric measurements. The research included 41 adults attending the Eye Clinic at Kayseri City Hospital. Sociodemographic characteristics, dietary intake, and anthropometric measurements of the participants were documented through face-to-face interviews by the researcher. Participants' daily energy and nutrient intake were calculated, and the Mediterranean Diet Adherence Scale (MEDAS) was administered. Both eyes of the 41 participants, including 34 women and 7 men, were evaluated using dry eye tests performed by a physician. These tests included Tear Break-Up Time (TBUT), Intraocular Pressure, Anterior and Posterior Segment Examination, Schirmer's Test, and Ocular Surface Disease Index (OSDI). The average age of the participants was 51.46±14.48 years. The average Body Mass Index (BMI) of the participants was 28.9±5.88 kg/m2, with 31.7% (n=13) classified as normal, 34.1% (n=14) as overweight, and 34.1% (n=14) as obese. The average MEDAS score was 6.98±1.62. No significant differences were found between participants with low and high MEDAS adherence in TBUT, Intraocular Pressure, Anterior and Posterior segment examinations, Schirmer's Test, and OSDI parameters (p>0.05). A negative and weak correlation was found between energy intake and intraocular pressure (p<0.05). A negative and moderate correlation was found between Schirmer test results and carbohydrate intake percentage (p<0.05), while a positive and weak statistically significant correlation was found with fat intake percentage (p<0.05). In conclusion, no significant changes were found between the Mediterranean diet adherence score and DES parameters. Although intervention studies are generally conducted in patients with DES, our research contributes to the literature as the first study evaluating the correlation between Mediterranean diet adherence and DES scores.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics, Göz Kuruluğu Sendromu, Akdeniz Diyeti, MEDAS, Diyet Kalitesi, Dry Eye Syndrome, Mediterranean Diet, MEDAS, Diet Quality
