Kadına karşı ve ev içi şiddetle mücadelede mihenk taşı: İstanbul Sözleşmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0003-3178-8948
dc.contributor.authorAvcı, Gülnihan
dc.contributor.authorTürkmen, Mustafa Cem
dc.contributor.authorÖztürk, Ahmet
dc.date.accessioned2025-04-16T21:39:57Z
dc.date.available2025-04-16T21:39:57Z
dc.date.issued2020
dc.departmentFakülteler, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü
dc.description.abstractKadına karşı şiddet insan hakları ihlali olarak ve kadın-erkek eşitliğine dair erkekliğin kadın bedeni ve mental sağlığı üzerinde her türlü zarar verici eylem olarak tanımlanabilir. Kadına karşı şiddet yalnızca fiziksel olarak gerçekleşmemekte, psikolojik, cinsel, ekonomik açıdan da kadınlara yöneltilebilmektedir. Şiddeti eyleyenler ise tanınmayan kişiler olabilmekle birlikte genellikle hane içindeki kişilerdir. Şiddetin yoğunlukla hane içerisinde gerçekleşmesi şiddete karşı önlem almayı ve şiddeti engellemeyi kamusal-özel alan ayrımından dolayı zorlaştırmaktadır. Türkiye’de 1980’ler itibarıyla feminist hareketin güçlenmesi, kadınların sokağa çıkarak şiddete karşı Mor İğne Kampanya’sı gibi hareketler düzenlemeleri, kamusal alanın sınırlarını zorlamış, hane içindeki şiddeti kamusal bir sorun olarak gündeme taşımışlardır. Nitekim gerçekleştirilen uluslararası yasal düzenlemeler, Avrupa Birliği (AB) uyum sürecinin de gerekliliği olarak Türkiye tarafından da kabul edilmiştir. Uluslararası düzenlemelerin ilki Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Kaldırılması Sözleşmesi (CEDAW) olup 1986’da Türkiye tarafından yürürlüğe konulmuştur. Ancak CEDAW’da kadına karşı ve ev içi şiddetin tanımına ve bu şiddet türleri ile mücadele adına mekanizmalardan bahsedilmemiştir. Bu eksikliklerin giderilmesi adına CEDAW’dan sonra da CEDAW 12, 19 ve 19 Nolu Tavsiye Kararını revize eden 35 Nolu Tavsiye Kararları’ nda kadına karşı şiddet tanımlanmış ve şiddetle mücadele adına devletlerin tedbirler alması ve raporlar sunması gerekliliği vurgulanmıştır. Ancak kadına karşı şiddet ve ev içi şiddetle mücadele adına en güncel ve kapsamlı hukuki düzenlemeler Kadınlara Yönelik Şiddet ve Ev İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadele Hakkındaki Avrupa Konseyi Sözleşmesi (İstanbul Sözleşmesi) ile gerçekleştirilmiştir. İstanbul Sözleşmesi Türkiye tarafından imzaya açıldığı 2011 tarihinde imzalanmış, imzalandıktan 3 yıl sonra 2014 tarihinde yürürlüğe girmiştir. İstanbul Sözleşmesi kadına karşı ve ev içi şiddeti tanımlayan uluslararası ilk belge olmakla birlikte, şiddetin tanım kapsamını genişletmiş, devletlere şiddeti izleme ve önleme misyonları yüklemiştir. Bu bağlamda etkin bir biçimde uygulanabildiği takdirde şiddetle mücadelede önemli bir araç olduğu söylenebilir. Çalışma kapsamında da İstanbul Sözleşmesi’ nin şiddetle mücadele adına ne gibi yenilikler getirdiği ve Sözleşme’nin izleme organı olan Kadınlara Yönelik Şiddet ve Ev İçi Şiddete Karşı Eylem Uzman Grubu (GREVIO)’ndan ve GREVIO Türkiye Raporu’ ndan bahsedilecektir.
dc.identifier.endpage31
dc.identifier.startpage31
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.14440/1313
dc.institutionauthorAvcı, Gülnihan
dc.language.isotr
dc.relation.ispartofEge 1. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi
dc.relation.publicationcategoryKonferans Öğesi - Ulusal - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_Kurum_20250417
dc.subjectKarşı Şiddet
dc.subjectEv İçi Şiddet
dc.subjectCEDAW
dc.subjectİstanbul Sözleşmesi
dc.subjectGREVIO
dc.titleKadına karşı ve ev içi şiddetle mücadelede mihenk taşı: İstanbul Sözleşmesi
dc.typeConference Object

Dosyalar

Koleksiyon

İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Koleksiyonu