Binanın sesi -CSO Ve Ankara gezisinden deneyimler
| dc.authorid | 0000-0002-9354-9654 | |
| dc.contributor.author | Güngör, Şeyda | |
| dc.date.accessioned | 2025-04-16T21:39:37Z | |
| dc.date.available | 2025-04-16T21:39:37Z | |
| dc.date.issued | 2022 | |
| dc.department | Fakülteler, Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi, Mimarlık Bölümü | |
| dc.description.abstract | Sanırım ilk aklınıza gelen yanıt Pallasmaa’nın da ısrarla, duyularımız arasında baskınlığını yinelediği “görme” hali olacaktır1 . Görerek deneyimleriz. Bizzat, “kendi gözlerimizle”. Hani deriz ya görmeden inanmam diye, görünce gerçekliğe ikna oluruz hemen. Görmenin önceliği gibi, cephenin hatta ön cephenin izlenim dağarcığımızda baskın bir yeri vardır. Çoğu zaman yukarıdaki sorunun cevabı burada olur. Öte yandan, görmenin de türleri var; dergiden, kitaptan, ekrandan bizi yakalayıveren. Görüntüyü çerçeveleyen objektif ve onu kullananın zihni, ne deneyimleyeceğimizi seçip sunar ve ikinci özne olarak yapıyı tanımış oluruz. GÖRMÜŞÜZDÜR çünkü. | |
| dc.identifier.endpage | 51 | |
| dc.identifier.issue | 14 | |
| dc.identifier.startpage | 46 | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.14440/1112 | |
| dc.identifier.volume | 1 | |
| dc.institutionauthor | Güngör, Şeyda | |
| dc.language.iso | tr | |
| dc.relation.ispartof | Tol, Mimarlar Odası Kayseri Şubesi Mimarlık Kültürü Dergisi | |
| dc.relation.publicationcategory | Makale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı | |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
| dc.snmz | KA_Kurum_20250417 | |
| dc.subject | Architecture | |
| dc.title | Binanın sesi -CSO Ve Ankara gezisinden deneyimler | |
| dc.type | Article |
