Yazar "Aydoğdu, Hasan Murat" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • [ X ]
    Öğe
    Farklı Polisaj İşlemleri Uygulanan Geçici Restorasyon Materyallerinin Yüzey Pürüzlülüklerinin Karşılaştırılması
    (ERDİŞ ULUSLARARASI DİŞ HEKİMLİĞİ KONGRESİ, 2020) Aydoğdu, Hasan Murat
    Amaç: Bu çalışmanın amacı üç farklı yöntemle yüzey bitirme ve polisaj işlemi uygulanan geçici restorasyon materyallerinin yüzey pürüzlülüklerinin karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Self-cure bis akrilik rezin (n=30), self-cure PMMA (n=30) ve prefabrike PMMA Cad/Cam bloğu (n=30) olmak üzere üç farklı sabit geçici restorasyon materyali kullanılarak, 15x18mm boyutlarında ve 2mm kalınlığında örnekler oluşturuldu. Örnekler polimerizasyonun tamamlanması amacıyla distile su içinde 24 saat bekletildikten sonra mavi kuşak hard frezle 60 saniye kaba tesviye; 180 ve 600 grid zımparalar ile 30’ar saniye kaba polisaj uygulandı. Daha sonra farklı yüzey işlemleri için üçer gruba ayrıldı (kontrol grubu, TDV Diamond Gloss ve Platon Polishing Paste) ve numaralandırıldı (n=10). Polisaj gruplarında her örnek için angldruva ve keçe uç kullanılarak 5.000 devirde 30 saniye polisaj işlemi uygulandı. Ardından örnekler ultrasonik temizleyici cihazda distile su kullanılarak 90 saniye temizlendi. Sonrasında tüm örneklere profilometre ile yüzey pürüzlülüğü ölçümü uygulandı. Elde edilen veriler SPSS 15 paket program ile iki yönlü ANOVA testi uygulanarak istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Farklı geçici restorasyon materyallerinden ölçülen pürüzlülük değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Pürüzlülük değerleri yüksekten düşüğe doğru sırasıyla self-cure PMMA, Self-cure bis akrilik rezin ve prefabrike PMMA Cad/Cam bloğu olarak ölçülmüştür. Kullanılan polisaj patları birbiriyle ve kontrol grubuyla karşılaştırıldığında fark istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir. Sonuç: Geçici restorasyon materyallerinin yüzey pürüzlülüğü değerleri materyale göre farklılık göstermektedir. Test edilen materyaller arasında en fazla pürüzlülük self-cure PMMA ‘da görülmüştür. Kullanılan polisaj patları arasında pürüzlülük üzerine etkisi bakımından bir fark bulunmamıştır.
  • [ X ]
    Öğe
    İmplant üstü sabit restorasyonlarda kron sökümünün implant osseointegrasyonuna etkisinin incelenmesi: Tavşan modeli
    (Smyrna Tıp Dergisi, 2021) Kuzu, Turan Emre; Aydoğdu, Hasan Murat
    Amaç: Diş eksikliklerinin giderilmesinde implant uygulamalarının popülaritesi gün geçtikçe artmaktadır. Osseointegrasyonu tamamlamış implantların üzerine kuron-köprü protezleri yapılarak hastaların tedavileri tamamlanır. Ancak kimi zaman protetik ve cerrahi komplikasyonlar kimi zamansa implant çevresi dokuların enfeksiyonları sebebiyle simante edilen protezler tekrar çıkarılmak zorunda kalır ve bu geri çıkarma işlemi sırasında uygulanan kuvvetlerin implant osseointegrasyonuna ve kemik implant arayüzüne etkisi incelenmemiştir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada implant üstü sabit protezlere uygulanan farklı kuron söküm işlemlerinin implantların osseointegrasyonlarına olan etkilerini incelemek amaçlanmıştır. Bu çalışmada 10 adet Yeni Zelanda tavşanının her birinin sağ ve sol tibiasına 2’şer adet olmak üzere toplamda 40 adet dental implant (Nucleoss t6, 3,5x8mm) yerleştirilmiştir. İmplantların stabilitesi ve osseointegrasyonları Rezonans frekans analizi yöntemi (Ostell) ile implant yerleştirildiği anda ve 4. haftanın sonunda olmak üzere 2 kez ölçülmüştür. Ardından 15o açılı prefabrike dayanak üzerinden dijital ölçü alınmış ve CAD/CAM ile tasarlanan ve 40 adet kuron Cr-Co kron üretilmiştir. Kuronlar 2 gruba ayrılarak cam iyonomer bazlı implant simanı ile (Fujitemp) ve polikarboksilat siman ile (Durelon) simante edilmiştir. Daha sonra her grup kendi içinde tekrar ikiye ayrılmış, ilk gruptaki (A) kronlar elle kurulan otomatik kron sökücü ile, ikinci gruptaki (B) kronlar ise, hava ile çalışan kinetik darbeli kron sökücü (Coronaflex, KaVo) ile sökülmüştür. Kron sökümleri sonrası ostell ölçümleri yapılmış ve ayrıca her bir implantın ters tork değeri ölçülmüştür. Bulgular: Her iki yapıştırıcı siman grubu için de coronaflex ile kron sökümü yapılan gruplarda kron sökümü sonrası ostell değerlerinde, 4. hafta ostell değerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı olarak düşüş görülmüştür (p?0.05). Diğer ostell değerlerinde ve ters tork ölçümlerinde grup içi ve gruplar arası yapılan karşılaştırmalarda istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmemiştir (p?0.05). Sonuç: Çalışmadan elde edilen veriler ışığında simante edilmiş implant üstü kronların sökümünde coronaflex ile yapılan söküm işleminin elle kurulan otomatik kron sökücüye oranla implant stabilitesi üzerinde daha fazla olumsuz etki yarattığı gözlenmiştir. Objecties: The popularity of implant applications in the elimination of tooth deficiencies is increasing day by day. The treatment of the patients is completed by making crown-bridge prostheses on the implants that have completed osseointegration. However, sometimes due to prosthetic and surgical complications and sometimes infections of the tissues around the implant, the cemented prostheses have to be removed again, and the effect of the forces applied during this removal process on the implant osseointegration and the bone implant interface has not been studied. In this study, it is aimed to examine the effects of different crown removal procedures applied to implant fixed prostheses on osseointegration of implants. Materials and Method: In this study, a total of 40 dental implants (Nucleoss t6, 3.5x8mm) were placed in the right and left tibia of 10 New Zealand rabbits, 2 each. Stability and osseointegration of the implants were measured twice, at the time of implant placement and at the end of the 4th week, using the resonance frequency analysis method (Ostell). Then, digital measurements were taken on the 15o angled prefabricated abutment and 40 crowns of Cr-Co crowns were produced, designed with CAD / CAM. Crowns were divided into 2 groups and cemented with glass ionomer-based implant cement (Fujitemp) and polycarboxylate cement (Durelon). Later, each group was divided into two within itself, the crowns in the first group (A) were removed with a hand-assembled automatic crown remover, and the crowns in the second group (B) were removed with an air accelerated kinetic impact crown remover (Coronaflex, KaVo). Ostell measurements were made after crown removal and also the reverse torque value of each implant was measured. Results: For both adhesive cement groups, there was a statistically significant decrease in ostell values after crown removal in the groups that were removed with coronaflex compared to the 4th week ostell values (p?0.05). There was no statistically significant difference in other ostell values and reverse torque measurements in the comparisons between groups and within groups (p?0.05). Conclusion: In the light of the data we obtained from the study, it was observed that the removal process performed with coronaflex in the removal of the cemented over implant crowns has more negative effects on the stability of the implant compared to the manual crown remover.